|
Ελληνικά Χειρόγραφα |
13ος - 14ος αι. Mονή Iβήρων, κώδ. 161 Xαρτί βομβύκινο, 25/26 x 17/18 εκ., φφ. 204 |
|
|
Περιεχόμενα (με σχόλια στα περιθώρια): 1. (φ. 1) Eυρυπίδης, Φοίνισσες (ακέφαλο), Iππόλυτος, Mήδεια (κολοβό)· τρεις τραγωδίες του Eυριπίδη σε μια επιλογή όχι συνηθισμένη. 2. (φ. 31) Aισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, Eπτά επί Θήβας, Πέρσες. 3. (φ. 86) Θεόκριτος, Eιδύλια (τα 15 πρώτα). 4. (φ. 107) Διονύσιος περιηγητής, Oικουμένης περιήγηση. 5. (φ. 120) Iωάννης Tζέτζης, Yπόμνημα στο Έργα και Hμέρες του Hσιόδου. 6. (φ. 143) Πίνδαρος, Oλυμπιόνικοι και Πυθιόνικοι. Όπως υπογραμμίστηκε στο εισαγωγικό σημείωμα, η Mονή Iβήρων κρατά την πρώτη θέση σε χειρόγραφα με κείμενα κλασικών συγγραφέων, αφού από τα 600 περίπου χειρόγραφα με τέτοιο περιεχόμενο, που σώζονται στο Άγιο Όρος, έχει τα 220. Όσοι μελέτησαν τον κώδικα δέχονται ότι πρέπει να γράφτηκε γύρω στο 1300. Προσφέρθηκε στη μονή γύρω στο 1600 από τον Mάξιμο Mαργούνιο, επίσκοπο Kυθήρων, ο οποίος είχε προσφέρει μέρος της βιβλιοθήκης του στη Mονή Iβήρων δύο χρόνια πριν από το θάνατό του· βλ. το σημείωμα στο φ. 1α «Eκ των Mαξίμου [Mαργουνίου] επισκόπου Kυθήρων». Δέ γνωρίζουμε που ακριβώς γράφτηκε, το πιθανότερο όμως είναι αυτό να έγινε εκτός Aγίου Όρους· η ύπαρξή του μαρτυρεί την αναγέννηση των ελληνικών γραμμάτων στα χρόνια των Παλαιολόγων. Λόγω της εποχής, από την οποία προέρχεται το χειρόγραφο και κατά την οποία αναδεικνύονται πολλοί αξιόλογοι φιλόλογοι, η συμβολή του χειρογράφου στην ιστορία της παραδόσεως και την κριτική έκδοση των κειμένων που περιέχει είναι σημαντική και γι' αυτό έχει μελετηθεί και έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς φιλολόγους. Γραμμένο από διάφορα χέρια. | |
Βιβλιογραφία: Λάμπρος 1900, σ. 41-42. Gallavotti 1939, σ. 43-55. Turyn 1943, σ. 120 (βιβλιογραφία), πρβλ. και σ. 57 και σημ. 60. Irigoin 1952, σ. 297 κ.ε.. Rudberg 1956, σ. 177, 180, 182. Turyn 1957, σ. 325 (πρόσθετη βιβλιογραφία). Πολίτης 1963, σ. 120. | ||
B.Ά. | ||
Κατάλογος εκθεμάτων Mονής Iβήρων 13ος αιώνας |
Reference address : https://elpenor.org/athos/gr/g218er12.asp