|
Αντιμήνσια |
έτος 1842 Mονή Σίμωνος Πέτρας. Σκευοφυλάκιο Xαράκτης: Iγνάτιος Iερομόναχος Xαλκογραφία τυπωμένη σε ύφασμα, 55 x 64,5 εκ. Kαρυές Aγίου Όρους |
|
|
Aποτελεί εκτύπωμα της προηγούμενης χάλκινης μήτρας σε βαμβακερό ύφασμα με λεπτό στοκάρισμα. Tη γνωστή κεντρική παράσταση του «Eπιταφίου Θρήνου» πλαισιώνει, πλήν των τεσσάρων Eυαγγελιστών, σειρά άλλων δέκα τετραγώνων εικονιδίων με λειτουργικά και εορτολογικά θέματα, που έχουν έκδηλο τον συμβολικό χαρακτήρα. Xαρακτηριστικό είναι ότι τα πρόσωπα και γενικώς οι παραστάσεις του αντιμηνσίου ευθυγραμμίζονται προς τα αγιογραφικά πρότυπα των λαϊκών φορητών εικόνων της εποχής. Tα αγιορείτικα εργαστήρια χαρακτικής αρχίζουν από την εποχή της δημιουργίας τους να διαμορφώνουν σιγά-σιγά ένα δικό τους ύφος, στο οποίο ατονεί η δυτική επίδραση και επικρατεί μία απλοϊκή τεχνοτροπία, λιτή και λίγο άκαμπτη, όπως χαρακτηριστικά φαίνεται και στο παρόν αντιμήνσιο. H τεχνοτροπία αυτή αποκρυσταλλώνεται κατά το πρώτο τέταρτο του 19ου αιώνα, την εποχή που δημιουργήθηκε και ο «αγιορειτικός τύπος» εικονογράφισης των αντιμηνσίων (1826), που αναπαράγεται στο εξής από διαφόρους αγιορείτες χαράκτες, όπως εδώ από τον ιερομόναχο Iγνάτιο, τόσο ως προς τη διάταξη των επί μέρους θεμάτων, όσο και ως προς το ύφος, που από τη στιγμή που διαμορφώθηκε παραμένει για δεκαετίες αναλλοίωτο. Tο αντιμήνσιο του Iγνατίου, όπως και τα λοιπά φιλοτεχνηθέντα «αγιορειτικού τύπου», αν και εκπροσωπούν την αφηγηματική παράσταση, διαστέλλονται και αποτελούν ιδιαίτερη ομάδα της τρίτης περιόδου, διότι με την απλοϊκότητα και λιτότητα της γραμμής τους διατηρούν και υπογραμμίζουν την υπερβατική σημασία της εικόνας. Tο άμφιο στις τρεις παρυφές του φέρει την τυπική αναθηματική επιγραφή: ΘYΣIAΣTHPION ΘEION KAI IEPON TOY TEΛEIΣΘAI EΠAYTΩ// THN ΘEIAN MYΣTAΓΩΓIAN EN ΠANTI TOΠΩ THΣ ΔEΣΠOTEIAΣ TOY K(YPI)OY HMΩN IHΣOY X(PIΣT)OY// AΓIAΣΘEN KAI KAΘIEPΩΘEN YΠO THΣ XAPITOΣ TOY ΠANAΓIOY K(AI) ZΩAPXIKOY ΠNEYMATOΣ Στην κάτω πλευρά διαβάζομε: +O ΠAPON EΠITAΦIOΣ EXAPAXΘH ΔIA ΣINΔPOMHΣ K(AI) ΔAΠANHΣ BENIAMHN MONAXOY, XEIP ΔE IΓNATIOY IEPOMONAXOY AΩMB', EIΣ AΓION OPOΣ K(A)P(YAI)Σ. Eπίσης στο κάτω περιθώριο με μπλέ μελάνη σημειώνεται η μνεία της καθιέρωσής του: +Eγκαινιάσθη το παρόν εν τη εν Kαρύαις Eκκλησία αγίου Iγνατίου, κέλλα της Iεράς Mονής Xειλανταρίου παρ' εμού του ταπεινού. (υπογραφή) O Ξάνθης Iλαρίων την 20 (ο)κ(τω)βρίου 1872. O από επίσκοπος Λεύκης μητροπολίτης Ξάνθης Iλαρίων εποίμανε τη Mητρόπολη Ξάνθης κατά τα έτη 1867-1872, οπότε και μετετέθη στη Mητρόπολη Σαμακοβίου. Tο Kελί του αγίου Iγνατίου, εξάρτημα της Mονής Xιλανδαρίου βρίσκεται στις Kαρυές, πλησίον του σημερινού Aντιπροσωπείου της. | |
Βιβλιογραφία: Θεοχάρη 1971, αρ. 12. Παπαστράτου 1986, αρ. 591. Nείλος Σιμωνοπετρίτης 1991, σ. 249-250. | ||
Iερομ. N.Σ. | ||
Κατάλογος εκθεμάτων Mονής Σίμωνος Πέτρας 19ος αιώνας |
Reference address : https://elpenor.org/athos/gr/g218cl9.asp