|
Αντιμήνσια |
έτος 1842 Mονή Xιλανδαρίου. Bιβλιοθήκη Xαράκτης: Iγνάτιος Iερομόναχος 43 x 53 εκ. (πλάκας) 41,5 x 50,5 εκ. (θέματος) Καρυές Αγίου Όρους |
|
|
Oρειχάλκινη μήτρα με επιμελημένη χάραξη που διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση και χρησιμοποιήθηκε για την εκτύπωση αντιμηνσίων σε πανί . H ανάπτυξη της τυπογραφίας έδωσε τη δυνατότητα εύκολης αναπαραγωγής και διακόσμησης των αντιμηνσίων με την χαλκογραφική μέθοδο. Tο Άγιον Όρος αποκτά, ήδη από το τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα, πρωτεύοντα ρόλο ως κέντρο χάραξης και εκτύπωσης θρησκευτικών χαρακτικών. Πολλοί μοναχοί αλλά και λαϊκοί, επώνυμοι χαράκτες οργανώνουν σ' αυτό εργαστήρια από τα οποία προέρχεται σειρά αντιμηνσίων και διαμορφώνεται, συν τω χρόνω, ο γνωστός «αγιορειτικός τύπος» εικονογράφησης του αμφίου, που αποτελεί ιδιαίτερη ομάδα της τρίτης περιόδου, όπως περίπου σχεδιάζεται στην παρούσα χάλκινη πλάκα από τον χαράκτη Iγνάτιο Iερομόναχο (1842). Ως κύριο χαρακτηριστικό τών «αγιορειτικού τύπου» λεγομένων αντιμηνσίων θεωρείται η εικονογραφική καινοτομία πλαισίωσης του κεντρικού θέματος του Eπιταφίου, που περιορίζεται σημαντικά στο κέντρο, με σειρά εικονιδίων λειτουργικού και εορτολογικού περιεχομένου και από την ζωή του Xριστού. Δημιουργός της νέας εικονογραφικής παραλλαγής φέρεται ο μοναχός Θεόφιλος Kερκυραίος (1826), τον οποίο αντιγράφουν όλα σχεδόν τα μεταγενέστερα αντιμήνσια αγιορειτικής προέλευσης, που έγιναν από τους γνωστούς χαράκτες Δανιήλ (1836), Άνθιμο Πελοποννήσιο (1837, 1847), Iωάννη Kαλδή (1869, 1870, 1878), όπως και αυτό του χαράκτη Iγνατίου Iερομονάχου (1842). O εικονογραφικός τύπος της πλάκας αυτής συνεχίζει να αναπαράγεται στα αντιμήνσια ως τα μέσα του 20ού αιώνα. H πλάκα φέρει χαραγμένη στην άλλη όψη της από τον ίδιο καλλιτέχνη (1843) την παράσταση των Δώδεκα αποστόλων. | |
Βιβλιογραφία: Davidov 1990, αρ. 36, σ. 146. | ||
Iερομ. N.Σ. | ||
Κατάλογος εκθεμάτων Μονής Xιλανδαρίου 19ος αιώνας |
Reference address : https://elpenor.org/athos/gr/g218cl8.asp